1- خروج سفيانى.
2- کشته شدن سيد حسنى.
3- اختلاف بنى عباس بر سر سلطنت دنيوى.
4- گرفتن خورشيد در نيمه ى ماه مبارک رمضان.
5- گرفتن قرص ماه در آخر ماه مبارک بر خلاف عادت.
6- فرو رفتن زمين
بيداء
که سرزمينى است ميان مکه ومدينه.
7- فرو رفتن يا جمعيتى در مشرق.
8- فرو رفتن يا جمعيتى در مغرب.
9- توقف خورشيد از اول ظهر تا وسط عصر.
10- طلوع خورشيد از مغرب.
11- کشته شدن نفس زکيه که سيدى است هاشمى در پشت کوفه،
يعنى:
نجف،
با هفتاد نفر از صلحاء.
12- بريدن سر مردى هاشمى؛ يعنى: سيد در ميان رکن ومقام.
13- خراب شدن ديوار مسجد کوفه.
14- نمايان شدن پرچم هاى سياه از طرف خراسان.
15- خروج يمانى، از طرف يمن.
16- ظهور مغربى، در مصر وحکومت بر شامات.
17- فرود آمدن ترکان در جزيره، که ظاهرا شرقى ها وغربى ها هستند، در جزيرة العرب.
18- ورود روميان در رمله.
19- طلوع ستاره ى درخشانى در مشرق که مانند ماه بدرخشد وسپس دو طرف آن خم گردد
بطورى که نزديک باشد دو طرف آن به هم برسد.
والبته اين ستاره غير از ستاره ى دنباله دارى است که در بعضى از روايات به قيام شخصى در آخر الزمان پيش از ظهور
حضرت مهدى عليه السلام
اشاره دارد.
20- پيدا شدن سرخى شديدى در آسمان که در اطراف آن پراکنده شود.
|