می خور که ز دل کثرت و قلّت ببرد
و انديشهء هفتاد و دو ملت ببرد
پرهيز مکن ز کيمیایی که از او
يک جرعه خوری هزار علت ببرد
__________________
.
.
ای مردمان ای مردمان از من نيايد مردمی
ديوانه هم ننديشد آن كاندر دل انديشيده ام .
«اگر تنهاترین تنهایان جهان باشم خدا با من است» «او جانشین همهء نداشتنهای من است» «معلّم شهید دکتر علی شریعتی»
تا عاقل به دنبال پل می گشت
دیوونه از رودخونه گذشت ...
|