. هيچگاه مرد به طبع
خود مايل نبوده حائلی ميان او و زن وجود داشته باشد و هر وقت كه اين
حائل از ميان رفته آنكه برنده بوده مرد بوده است و آنكه باخته و وسيله
شده زن .
امروز كه مردان موفق شده اند با نامهای فريبنده آزادی و تساوی و
غيره اين حائل را از ميان ببرند زن را در خدمت كثيف ترين مقاصد خويش
گرفته اند . بردگی زن ، امروز به چشم می خورد كه برای تأمين منافع مادی يك
مرد در يك مؤسسه تجارتی خود را صد قلم برای جلب مشتری مرد می آرايد و به
صورت مانكن در می آيد و شرف خود را در ازاء چندرغا ز حقوق می فروشد
.
اين نشست و برخاستها كه امثال اين نويسنده آرزوی آنرا می كنند جز
بهره كشی مرد و بهره دهی زن مفهومی ندارد . همه میدانند نشست و برخاستها
در محيطهای پاك كه موضوع بهره كشی مرد از زن در ميان نبوده است هيچگاه
در جامعه اسلامی ممنوع نبوده است .
نويسنده همين كتاب ، تاريخ روابط زن و مرد را از نظر جامعه شناسی به
چهار دوره تقسيم می كند :
دوره اول مرحله طبيعی و اشتراكی اوليه كه زن و مرد بدون هيچگونه قيد و
شرطی با هم خلطه و آميزش داشته اند . در اين دوره به عقيده اين نويسنده
اساسا زندگی خانوادگی وجود نداشته است .
دوره دوم دوره تسلط مرد است . در اين دوره مرد بر زن غلبه كرده خود را
مالك او دانسته او را همچون ابزاری در خدمت
خود در آورده است . حجاب يادگار اين دوره می باشد .
دوره سوم مرحله قيام و اعتراض زن است . در اين مرحله زنان از
ناسازگاری مردان به ستوده آمدند و در مقابل مظالم آنها ابتدا مقاومت
كردند و چون دريافتند كه طبيعت خشن مردان به اين آسانی حاضر نيست حق
آنها را رعايت كند به منظور احقاق حق خود متدرجا عليه مردان طغيان كردند
، اتحاديه ها تشكيل دادند ، به وسيله مطبوعات و كنفرانسها و دسته بندیها
با مردان مبارزه كردند . ضمنا چون دريافتند كه زورگوئی مردان نتيجه
تربيت ناسالم عهد كودكی و مخصوصا تبعيض بين پسران و دختران است در رفع
نقائص آموزش و پرورش عمومی كوشيدند .
دوره چهارم مرحله تساوی حقوق زن و مرد است و به دوره اول شباهت كامل
دارد . اين دوره از اواخر قرن نوزدهم شروع شده هنوز در همه جا استقرار
نيافته است .
از نظر اين منطق ، پوشش زن عبارت است از زندانی شدن زن به دست مرد
، و علت اينكه مرد ، زن را اين چنين اسير می كرده اين است كه می خواسته هر
چه بيشتر از وجود او بهره اقتصادی ببرد .
بررسی
تقسيم تاريخ روابط زن و مرد به چهار دوره به نحوی كه ذكر شد تقليد
نارسائی است از آنچه پيروان كمونيزم درباره ادوار تاريخی زندگی بشر از
نظر عوامل اقتصادی كه به عقيده آنها زيربنای همه پديده های اجتماعی است ،
ذكر كرده اند . آنها
می گويند ادوار تاريخی بشر عبارتست از دوره اشتراك اوليه ، دوره ملوك
الطوايفی ، دوره سرمايه داری و دوره كمونيزم و اشتراك ثانوی كه شباهت
كامل به دوره اشتراك اوليه دارد .
آنچه درباره ادوار زندگی زن در كتاب سابق الذكر آمده كپيه ای است از
آنجا ولی كپيه ای كه به هيچ حسابی درست در نمی آيد . به عقيده ما چنين
دوره هائی در زندگی زن هرگز نبوده است و امكان نداشته باشد . همان دوره
اولی كه به عنوان اشتراك اوليه معرفی می كند ، از لحاظ تاريخ جامعه شناسی
به هيچ وجه مورد تصديق نيست . جامعه شناسی تاكنون نتوانسته است قرينه ای
به دست بياورد كه دورهای بر بشر گذشته كه زندگی خانوادگی وجود نداشته
است . به عقيده مورخين ، دوره مادرشاهی بوده است ولی دوره كمونيزم جنسی
نبوده است . ما درباره اين ادوار نمی خواهيم به تفصيل بحث كنيم ، كافی
است درباره خود اين مدعا كه می گويند پوشش زن معلول مالكيت مرد نسبت
به زن است بحث كنيم و آنرا مورد بررسی قرار دهيم : .
ما اين جهت را كه در گذشته مرد به زن به چشم يك ابزار می نگريست و از
او بهره كشی اقتصادی می كرد ، به صورت يك اصل كلی حاكم بر همه اجتماعات
گذشته قبول نداريم . علائق عاطفی زوجيت هرگز اجازه نمی داده كه مردان به
صورت يك طبقه زبردست ، بر زنان به صورت يك طبقه زبردست
حكومت كنند ، آنان را استثمار نمايند ، همچنانكه معقول نيست فرض كنيم
در دوره های گذشته ، پدران و مادران به عنوان يك طبقه بر فرزندان
به عنوان يك طبقه ديگر حكومت و آنها را
استثمار میكرده اند .
|