[مهرگان]

سر کوه بلند تا کی نشینم

عزیز بشین به کنارم

که لاله سر زنه، گل را بچینم

عزیز بشین به کنارم

گلای سرخ و سفید بر هم خمیده

عزیز بشین به کنارم

نمی دونم کدوم گل را بچینم

عزیز بشین به کنارم

کنون که می روی هموار و هموار

عزیز بشین به کنارم

نمی ترسی که بر پایت بُره خار

عزیز بشین به کنارم

اگر خاری بُره سوزن ندارم

عزیز بشین به کنارم

به مژگون بر کنم ای جون غمخوار

عزیز بشین به کنارم

گل سرخ و سفیدم دسته دسته

عزیز بشین به کنارم

میون سنگ مرمر ریشه بسته

عزیز بشین به کنارم

الهی بشکنه اون سنگ مرمر

عزیز بشین به کنارم

که یار نازنین تنها نشسته

عزیز بشین به کنارم



عزیز بشین به کنارم، زعشقت بیقرارم، جون تو طاقت ندارم

حالا مرو از کنارم، به خدا دوست می دارم