ای آفرينندهء شبنم و ابر
آيا تشنگی مرا پايان می دهی؟
تقدير چيست؟
می خواهم از تو سرشار باشم
جهان ، قرآن مصوّر است
و آيه ها در آن
به جای آن كه بنشينند ، ايستاده اند
درخت يک مفهوم است
دريا يك مفهوم است
جنگل و خاك و ابر
خورشيد و ماه و گياه ...
با چشم های عاشق بيا
تا جهان را تلاوت كنيم ...
تازه می شوم!
زنده یاد سلمان هراتی
__________________
.
.
ای مردمان ای مردمان از من نيايد مردمی
ديوانه هم ننديشد آن كاندر دل انديشيده ام
.
«اگر تنهاترین تنهایان جهان باشم خدا با من است»
«او جانشین همهء نداشتنهای من است»
«معلّم شهید دکتر علی شریعتی»
تا عاقل به دنبال پل می گشت
دیوونه از رودخونه گذشت ...