[shokofe]

امشب از آن شب های بی پایان نکبت است که آرزو می کنیم ای کاش

اینقدر نمی فهمیدم

ای کاش در اینجا نبودم


شاید این جزء معدود زمان هایی است که از کلمه ای کاش استفاده
می کنم...

حتی حوصله نوشتن را هم ندارم فقط می دانم این نیز بگذرد...

و فقط این من هستم که دراین بین فرسوده می گردم از رنجُ

از تلاشی که نمی دانم آیا .....

حتی جرأت ندارم بگویم: آنچه مرا نکُشد، قوی ترم می سازدم...

فقط می دانم حتی انتخابی جزء ادامه، ندارم !