چه درد آور است از من گفتن
همچون سایه ی لرزان پاره ابری رهگذر
بر سینه ی تافته ی غربت این کویر
افتاده ام و می نگرم تا در زیر این آسمان
کسی هست که بار سنگینی را
که بر دوش های خسته و فرتوت این کلمات نهاده ام
و بر پشت زمین روان کرده ام، بر گیرد؟؟
"دکتر علی شریعتی"
|