[shokofe]

همه مرا با صداي بلند خنده هايم مي شناسند اما بالشتم مرا با صداي آرام گريه هايم.........


خدایا ... حکمت قدم هایی را که برایم بر می داری بر من آشکار کن .. تا درهایی که به سویم می گشایی ندانسته نبندم ... و دری را که به رویم می بندی به اصرار نگشایم


عشق همچون نقاشیست با این تفاوت که نقاشی را می توان پاک کرد اما عشق را هرگز


آنهائی که خوابند، خوابند؛ نمی دانم با آنهائی که خود را به خواب زده اند چه باید کرد؟