سلام حضرت مهدی (عج)
من امشب برای دردودل این نامه را برای شما نمینویسم
سالها از غیبت شما میگذرد سالها تعلل ما یادآوری خیانت های و مسائلی از این دست ایجاد تغییر و زمینه ظهور شما را فراهم نکرده
ولی اگر حضرت مهدی (عج) الان من میترسم ظهور کنید آری !
میترسم وقتی ظهور کردید من در دسته دشمنان شما باشم !
زمانهای آنقدر بی ایمانی در وجودم لبریز میشود که پیش خودم میگویم چرا خدا تا به حال من را زنده نگه داشته هست .
حضرت مهدی (عج) من نمازهایم رو خوب نمیخوانم ، گاهی اوقات قضا میشود از زمانش میگذرد
سنگینی دروغ گفتن برای من سبک شده ! انگار اصلاً دروغ گفتن گناه نیست
شبها بیخواب هستم تا صبح به جای با خدا بودن و خواندن یک صفحه فقط یک صفحه قرآن مطالب دیگری را مطالعه میکنم
من اصلاً شما را نمیشناسم ! من هیچ شناختی نسبت به شما ندارم و تصور میکنم اگر روزی بمیرم به مرگ جاهلیت مرده ام
مسلمانی من عمیق نیست سطحی است اعتقاداتم سطحی است
حتی بعد از گفتن این جملات با وجود این که فرصت برای انجام یک کار مثبت برایم فراهم هست آن را انجام نمیدهم
حقیقتش را بخواهی دروغ گفته ام اگر بگویم دوستت دارم ! چون اگر دوستت داشتم کاری برایت میکردم برای ظهورت دعایی میخواندم
امشب شب جمعه هست و من متحیرم چرا اصلاً به فکر شما نیستم
چرا از شما یادی نمیکنم >؟
شما امام زنده و حی و حاضر هستید در حالی که ما از وجو شما غافلیم
در عجبم از خودم و از همه ما مردم چه دعایی برای ظهور میکنیم !
مگر ما تغییری کردیم مگر چیزی عوض شده ، چه چیزی عوض شده /؟
بگذار حقیقتش را بگویم امام عزیز من بی عرضه ام از مغز استخوان بی عرضه ام به وعده هایی که میدهم نمیتوانم عمل کنم
چون سستی در وجودم رشد کرده ، ساده بگویم لذت دنیا در دلم هست
امام عزیز باور کن سخت است دنیا را کنار گذاشتن سخت است برای تو جنگیدن سخت است معتقد بودن در حالی که من میدانم اگر حرکتی کنیم تو ما را کمک میکنی
و مضحک این که ما همان یک قدم را هم برنمیداریم !
من بیشتر از این که متعجب باشم که چرا ظهور نمیکنی از این متعجب هستم که برای که میخواهی ظهور کنی مثلاً آدمی مثل من چه جایگاهی در دستگاه تو دارد ؟
امام عزیز من نمیتوانم بگویم توبه چون مطمئن هستم دوباره میشکنم !
تو میگویی چه کار کنم ؟
امشب من دعا برای ظهورت میکنم و البته مطمئنم دعای من به منزله دعوت کوفیان از حسین بن علی (ع) است !
با چه آبرویی آخر من پیش تو دعا کنم ؟ مگر من پیش تو آبرو هم دارم ؟ چرا باید امیدوار باشم که نگاهم میکنی ؟ آیا من لایق و شایسته نگاه تو هستم ؟
راهی بگذار پیش رویم راهی که اگر نه به اختیار لااقل به جبر خود خواسته مرا آدم کند !
من منتظر واقعی نیستم اما شما امام من هستی
شما صاحب اختیارید