ترانه برادر جان از داريوش
برادرجان نمی*دونی چه دلتنگم
برادرجان نمی*دونی چه غمگینم
نمی*دونی، نمی*دونی برادرجان
گرفتار کدوم طلسم و نفرینم
نمی*دونی چه سخته دربدر بودن
مثل طوفان همیشه در سفر بودن
برادرجان، برادرجان نمی*دونی
چه تلخه وارث درد پدر بودن
دلم تنگه برادرجان
برادرجان دلم تنگه
دلم تنگه از این روزهای بی*امید
از این شبگردیهای خسته و مأیوس
از این تکرار بیهوده دلم تنگه
همیشه یک غم یک درد و یک کابوس
دلم تنگه برادر جان
برادر جان دلم تنگه
دلم خوش نیست غمگینم برادرجان
از این تکرار بی*رؤیا و بی*لبخند
چه تنهایی غمگینی که غیر از من
همه خوشبخت و عاشق، عاشق و خرسند
به فردا دلخوشم شاید که با فردا
طلوع خوب خوشبختی من باشه
شب رو با رنج تنهایی من سر کن
شاید فردا روز عاشق شدن باشه
دلم تنگه برادرجان
برادرجان دلم تنگه
__________________
زندگی را نفسی ارزش غم خوردن نيست و دلم بس تنگ است ، بی خيالی سپر هر درد است ، باز هم می خندم ، آن قدر می خندم که غم از روی رود
|