اگه می دونستم
اگه می دونستم کی میای
چشم انتظار میموندم
غزل غزل ترانه سبز بهار می خوندم
اگه می دونستم کی میای
جونمو فدات می کردم
چشامو جای اسفندونه
با گریه میسوزوندم
به پای خود رفتی ولی
اومدنت با خداست
بیا که با اومدنت
شور قیامت بپاست
گر چه تویی در دل من
صفای محفل من
راهی که رفتی انگاری
یه راه بی انتهاست
کاش صدای آشنامو بشنوی
های های گریه هامو بشنوی
کاش یه روز تو عمق اقیانوس عشق
ناله های بیصدامو بشنوی
اگه می دونستم کی میای
چشم انتظار میموندم
غزل غزل ترانه سبز بهار می خوندم
اگه می دونستم کی میای
جونمو فدات می کردم
چشامو جای اسفندونه
با گریه میسوزوندم
به پای خود رفتی ولی
اومدنت با خداست
بیا که با اومدنت
شور قیامت بپاست
گر چه تویی در دل من
صفای محفل من
راهی که رفتی انگاری
یه راه بی انتهاست