[مهرگان]

یه نفر میاد که دلم داره هواش
تو گوش دلم پیچیده زنگ صداش
خورشید نگاش اگه نتابه تو شب سیامون
در قطب ظلمت یخ آجین میشه کویر دلامون
وای اگه نیاد اونی که اسمش رو لب بهاره
اونی که اسمش آخرین برگ باغ انتظاره
بی تو در تقدیر مردابه دلم
خسته تر از روح گردابه دلم
تو بیا که آخرین برگ منی
آرزوی لحظه ی مرگ منی
تو بیا که خسته ام
زجهان گسسته ام