[behnam5555]

ترجمه شعری از شیرین . ک

بیان علیرمائی

تۆم که‌پێدا کرد

خۆم له بیر کرد

که منت دۆزیه وه،خۆتت لێم ون کرد

له دامێنی حه زه کاندا

منت چاند و

سه فه رێکی ئه به دیت کرد

له لووتکه ی عه شقدا

ده ستی ماندووم به هانات برد

بۆیه له ساته کانی یه کبووندا

له چرکه کانی هه ڵچووندا

تۆ سه رابی و منیش تینوو ...




ترجمه :




تورا که یافتم

از یاد بردم خودم را

مرا که یافتی

پنهان کردی از من خویشتن را

دردامن دوست داشتن هایت

به امید رویشی دوباره

مرا نشاندی و

سفری ابدی کردی

از بلند قله عشق

دست خسته ام را به سویت برگشودم

از اینروست که در لحظات وصال

در ثانیه های اوج

تو سرابی و من تشنه... تشنه .