[ترنم]

از بارش مکرر باران
دلم گرفت
از کوچه های خیس و بسته
و خیابان های پر از هیچ کس
که در دفترچه نگاه رهگذران بی احساس
تنها، نقطه بیهوده بودن
و خط بی مفهوم انتظار را
حک کرده اند
دلم گرفت،
آه، از قیافه های قهر قلابی
و عشق های دروغین
دلم گرفت،
بیشتر
از آن روزی
که غرق تکرار تو بودم
آمدی، اما
با سنگ نگاه خود
بر سیاهی شعر هایم
نوشتی
خداحافظ،
و دگر هیچ …