مَش غضنفر و مرغ ( طنز )
کِلّه صُب نَوَردِوون گُذیشتُم رفتُم رو پُشتِ بومبِمان آنتن رِ بِچِرخِنُم تا شبکه یاما صاف بِره که ناسَن دیدُم او دور دورا ملت به یَکجا لوکّه رِفتَنُ یَک صفِ دِرازی دُرُس کِردَن.
با خودُم گفتُم یَره ای دِگه صفِ شُله سَلطیه، رَدخورَم نِدِره. دِگه نفهمیدُم چیجور از رو پشتِ بومب پَرِّدُم پایینُ قِلِفتِ وَردیشتُمُ خودُمه عین قِرقی رسوندُم بالا سرِ خلایق. به آخر صَفیه مُگُم شُله سَلطیه دِگه؟ مِگه نه بِرار! مرغ دِنه ایه! مُگُم مَگِر مرغَم صَفی رِفته؟ مِگه ها! بِرِکه اینجه یَک چَن تومَنی آرزونتر از جاهای دِگه مِدَن. اینجه 4 و هَفصد مِدَن. بِزِش گفتُم خُب پَخمه! اَولَندِش که 4 و هَفصَدَم که هَمچه آرزون نیستُ با او 3 یُ خورده ای که قبلن بود یَک عالَم فرق دِره. دُیُّمَندِش وایستیدَن به ای صف که 4 تا میلان تُو خورده خودیش یَک نصفِ روز وَختِ اَدَم رِ مِگیره یُ از کار مِندِزه یُ کُلّیَم وَرپا وایستیدَن به ای گرمایِ هوا، اَدَم رِ خَسته مُکُنه تازَش کرایه رایِ اَمَدَنُ بَرگیشتَنَم اگِر بُگذِری روش که مُرغه بِرَت بالایِ 6 تومن میُفته! یَرِگه که مَلوم بود ای چیزا حالیش نِمِره یَک جُلّی خوردُ یَک تَنه قایِم بِزِم زَدُ از صف پرتُم کِرد بیرون.
حالا مو یِ مَش غضنفر موندُم خداییش ای مَقبوله که تو ای دولتِ به قولِ خودیشا عدالت محور با مردم کاری بُکُنَن که بِره خِریدِ مرغی که هَمِّشه فَتُ فِراوون به نرخِ همه کس پسند به دُکونایِ مرغ فوروشی رِخته بود ایجور صف دُرُس بِره آخِرِشَم مرغ رِ به ای قیمت گیرون بِخِرَنُ تازه دِلِشا شاد بِشه که دولت، مرغ آرزون بِزِشا دِده؟!