[مستور]

در من شک لانه کرده بود
دست های تو چون جشمه ای به سوی من جاری شد
و من تازه شدم
من یقین کردم
یقین را چون عروسکی در آغوش گرفتم
و در گهواره ی سالهای نخستین به خواپ رفتم
در دامانت که گهواره ی رویاهایم بود
و لبخند آن زمان به لبهایم برگشت
که با تنت برای تنم لالایی گفتی