[ماهین]

درود
بدترین اتفاق ممکن برام افتاده ...
سال ها پیش ...فامیل بزرگمون اونقدر پر مهر و محبت بودن که مثال زدنی بودن!!
با اینکه تو شهر های ایران پخش بودن اما با کوچکترین بهانه ای دور هم جمع می شدیم ... حسادت معنی نداشت یا اونقدر کم بود که به چشم نمی اومد !
نمی دونم چی شد ! نمی دونم چرا به جای اون همه مهر ، کینه و دشمنی جایگزین شد! نمی دونم چرا فکر کردن باید از هم دوری کنن ...چرا حرف نزدن ...چرا مشکلشون را حل نکردند...چرا هرکسی گرفتار زندگی خودش شد ...
اینطوری شد که تمام محبت هاشون یادشون رفت ...
وقتی بزرگ یه فامیل که مثل ریشه های یه درخت تنومند می مونه ، سست بشه ... نتیجش می شه دوری ...می شه دلخوری... می شه دلتنگی ...
نمی خوام بگم چی شد ...اما اونقدر فامیلمون از هم کینه به دل گرفتن که ...
سال ها گذشت ...دورا دور از هم خبر داشتن اما حال هم و نمی پرسیدن !!!
ما که جوونتر بودیم تصمیم گرفتیم کاری به کار بزرگتر ها و دلخوری هاشون و کینه هاشون نداشته باشیم ... مثل بچگی هامون همو دوست داشته باشیم و لذت داشتن فامیل صمیمی رو به بچه هامون بر گردونیم...
چند روز پیش متوجه شدم یکی از عمه هام تومور دارن ...اون لحظه ای که شنیدم ، یادم رفت تمام حرف ها و دلخوری هایی که ازش داشتم ، تصور نبودنش اشکم رو درآورد ...
این بغض چند روزی هست که با منه !
امروز عملشون کردن ...باید شیمی درمانی بشن ...
می دونید چی جالبه ؟! اینکه قبل از عمل منتظر بابام بودن ...با وجود اون همه ادم منتظر پدر بودن.
" هر شری هم یک خیری درش هست ." چقدر مناسبه برای این اتفاق...حالا همشون دوباره دور هم جمع شدن ...به عمه خانوم میگم که خوبید عمه جان ؟! میگن : اره عزیزکم ، بابات اینجاست چرا بد باشم !
این سال ها رو بدون دیدن هم گذروندن ، به دلخوریشون مجال دادن که رشد کنه ...به دلتنگی هاشون اهمیتی ندادن...همو آزردن ...
حالا دوره هم جمع شدن دوباره و میگن و می خندن ...بی خیال روز ها و سال هایی که می تونست بهترین سال های زندگیشون باشه و به هم زهرش کردن !
چند روزی طول میکشه تا باز بشم همون ادم قبلی....
افکارم به هم ریخته است ...
اصلا تمرکز ندارم...