[مستور]

گریه هم با من دگر نامهربانی می کند
قلبم اما گریه هایش را نهانی می کند
اشک تنها مونس شبهای تارم بود و بس
اشک هم با غم دگر اما تبانی می کند
بلبلی در زیر باران نگاهم لانه داشت
اینک اما جغد شومی نغمه خوانی می کند
باغ قلبم از هجوم دردها پاییز شد
غصه هم ذر آن به شادی باغبانی می کند