[مستور]

من از کنار تغزل عبور میکردم
و موسم برکت بود
و زیر پای من ارقام شن لگد میشد
زنی شنید
کنار پنجره آمد
نگاه کرد به فصل
در ابتدای خودش بود
و دست بدوی او شبنم دقایقرا
به نرمی از تن احساس مرگ بر می چید
من ایستادم
و آفتاب تغزل بلند بود
و من مواطب تبخیر خوابها بودم