[ماهین]

چوپان راستگو

برایم قصه می گفتی بخوابم،
من نخوابیدم
یکی بود و نبودت را که میگفتی
نگاهم بر لبان ساده اما مهربانت بود
نمی دانم چرا هرگز نفهمیدی ،
که چوپان راست می گوید
که گرگ در کمین ، زیرک
به ترفندی
تلاش این امین چوپان صادق را
به چشم مردمان ، وارونه می سازد
که گرگ با سیاست ، با دغل
هر بار، در هر حمله می آمد
ولی بر اعتماد مردمان می تاخت
اگر او ساده ، با یک حمله ی بی فکر ، بی تدبیر
میزد پنجه بر گله
شاید سهم او از حمله ی بی فکر ، بی تدبیر
می زد پنجه بر گله
شاید سهم او از حمله ، کوچک بره ای با زحمت بسیار
که گرگ اما ،
تمام گله را می خواست
و باید مهربان چوپان صادق را
میان مردمان کذاب می خواندی
و با حیله ، حقیقت را خیال محض میگفتی
پس آنگه مردمان در خانه می ماندند
و چوپان یکه و تنها
میان گله ، بی یاور
عجب ترفند نازیبای دلگیری
و صد افسوس
گرگ قصه با مکرش ، تمام گله در چنگال خواهد داشت
هزاران صید در فصل زمستان یک به یک
در خون خود غلطیده در چنگال بی رحمش
هلا ای قصه گو اینک
به هنگامی که گرگ باور این مردمان
هر روز و شب بیدار می ماند
تا به تزویری بگیرد اعتماد از ما
پس آنگه او بتاراند بساط باور این مردمان از هم
رها گردانده ، دور از هم
بداند گرگ ، این نامهربان دشمن
که صادق ، مهربان چوپان
بسان تک تک این مردمان
در باور اندیشه هاشان
پلک نا بسته
نخواهد خفت
برایم قصه می گویی بخوابم ؟
دگر خاموش
نگو لالایی خفتن
زمانه ، وقت بیداریست
برایم قصه ای را گو ، که بیدارم نماید
بدان تا گرگ بیدار است
من هرگز نخواهم خفت

کیوان شاهبداغی