[افسون 13]

از صدایم اشک می بارد

آه من تنهاترین ، تنهای این دنیام

هیچ یاری ، مهربانی ، هیچ همدردی

نیست حتی سایه ای اینجا

قلب من عمریست بغضش را فروخورده

اشک های تلخ من هم سخت ، تکراریست

هستم اما از تهی هم نیست تر ، گویا

بودنم همرنگ مرگی ممتد و جاریست