[مستور]

مث برفایی تو
تازه آبم که بشن برفا و عریون بشه کوه
مث اون قله مغرور بلندی
که به ابرای سیاهی و به بادهای بدی میخندی
من بارهام تو زمین
من زمینم تو درخت
من درختم تئ بهار
ناز انگشتای بارون تو باغم میکنه
میون جنگلا تاقم میکنه