[مستور]

شبیه برگ پاییزی ، پس از تو قسمت بادم
خداحافظ ولی هرگز نخواهی رفت از یادم
خداحافظ و این یعنی در اندوه تو می میرم
در این تنهایی مطلق ، که می بندد به زنجیرم
و بی تو لحظه ای حتی دلم طاقت نمی آرد
و برق نا امیدی بر سرم یک ریز می بارد
چگونه بگذرم از تو و از دلبستگی هایم
چگونه میروی با اینکه می دانی که تنهایم
خداحافظ تو ای بانوی شب های غزل خوانی
خداحافظ به پایان آمد این دیدار پنهانی
خداحافظ بدو ن تو گمان کردی که می مانم ؟
خداحافظ بدون من یقین دارم که می مانی