دلم برای خندههای بی دلیل برای " شادمانیهایِ بی سبب " برای بی ریا بودن برایِ کودکی برایِ کودکانه زیستن دلم برای روزهای خوشِ زندگی تنگ شده است دستم را بگیر و به من بگو چگونه در گرگ و میشِ این روزگارِ پر بالا و پایینِ همیشه خاکستری هنوز میتوانم بخندم ؟