ویجر 2 مرزهای منظومه شمسی را در می‌نوردد
امیرحسام صلواتی
منبع ScienceDaily
پژوهشگرانی که مسئول تجزیه و تحلیل اطلاعات ارسالی توسط ویجر 2 هستند دریافته‌اند بر خلاف تصورات قبلی، خورشیدکره، متقارن و کروی نیست بلکه شکلی کدو مانند دارد.
منظومهی شمسی به وسیله‌ی حبابی از ذرات حاصل از بادهای خورشیدی احاطه شده است که اصطلاحا خورشیدکرهنامیده میشود. هر فضاپیمایی که بخواهد از منظومهی شمسی خارج شود باید از مرز بین خورشیدکره با فضای بین‌ستار‌‌‌‌‌‌‌‌‌ه‌ا ی عبور کند. به این مرز اصطلاحا «شوک پایانی» گفته میشود
پژوهشگران مسئول ویجر 2 مشاهده کردند که این کاوشگر در فاصله‌ا‌‌‌ی نزدیک‌تر از فاصله‌ی مورد انتظار از ناحیه‌ی شوک پایانی عبور کرده است. این رخداد می‌تواند به این معنی باشد که خورشیدکره نامتقارن است و در محلی که ویجر 2 از آن عبور کرده است، به وسیله‌ی یک میدان مغناطیسی میان‌ستار‌ه‌ای به طرف خورشید فشرده شده است. این یافته‌ها به محققان کمک می‌کند تا درک بهتری از نحوه‌ی برهم کنش خورشید با محیط بینستارهای داشته باشند.
دو کاوشگر ویجر 1 و 2 در سال 1977 به هدف بررسی مشتری و زحل به فضا پرتاب شدند. مسیر پرواز ویجر 1 به هنگام عبور از زحل به سمت بیرون از صفحه‌ی مداری منظومهی شمسی تغییر کرد. اما ویجر 2 در این صفحه به مسیر خود ادامه داد تا علاوه بر مشتری و زحل، با اورانوس و نپتون نیز ملاقات کند. این دو فضاپیما دورترین ساخته‌ها‌ی بشر در کیهان هستند. ماموریت کنونی ویجرهای 1 و 2 رسیدن به مرز فضای بینستارهای است.