مقیاس ارزش انسان اهمیتی است که به وقت خود میگذارد . رالف امرسون
همه از ارزش وقت و زمان سخن می گویند اما واقعا کمتر کسی تمام زمان خود را به شکل درست و هدفمند به کار می گیرد . برایان تریسی معتقد است باید به گونه ایی زندگی کنیم که انگار فرصت کافی برای انجام یک کار را به شکل محدود در اختیار داریم واضح تر آنکه این حرف به معنای داشتن استرسی دایمی می باشد او می گوید این استرس به ما کمک می کند تا امور خود را سریعتر انجام بدهیم و در نتیجه زودتر به موفقیت برسیم .
بسیاری وقت خود را با مجالس همگانی و دید و بازدیدهای کاذب پر می کنند و در نهایت نمی توانند مدارج رشد را طی کنند . ارد بزرگ در این ارتباط جمله جالبی دارد که : دوستان فراوان نشان دهنده کامیابی در زندگی نیست ، بلکه نشان نابودی زمان ، به گونه ای گسترده است. همو در جای دیگر می گوید : با ولخرجی تنها مال نمی رود ، زمان ارزشش فراتر است ، و آن هم نابود می شود .
برای آنکه درست از لحظه ها بهره برد باید دانست که زندگی خودش یک فرصت است . محدوده ایی که انسان باید از آن به بهترین شکل ممکن بهره برد به قول مارون : زندگی بازیچۀ دست اقبال نیست ، بلکه فرصت عظیمی است که باید از ان استفاده کرد و مغتنمش شمرد .
برای همین است که اهل فکر و دانش از بسیاری امور بی ارزش کم می کنند تا بتوانند فرصت بیشتری را برای فکر و عمل خویش فراهم سازند بقول ارد بزرگ : مردمان توانمند در میان جشن و بزم نیستند . آنها در هر دم به آرمانی بزرگتر می اندیشند و برای رسیدن به آن در حال پیکارند .