قران من شرمنده توام
قرآن ! من شرمنده توام
اگر از تو آواز مرگی ساخته ام كه هر وقت در كوچه
مان آوازت بلند میشود همه از هم میپرسند " چه كس مرده است ؟ "
چه غفلت بزرگی كه می پنداریم
خدا ترا برای مردگان ما نازل كرده است .
قرآن ! من شرمنده توام
اگر ترا از یك نسخه عملی به یك افسانه موزه نشین مبدل كرده ام .
یكی ذوق میكند كه ترا بر روی برنج نوشته ،
یكی ذوق میكندكه ترا فرش كرده ،
یكی ذوق میكند كه ترا با طلا نوشته ،
یكی به خود میبالدكه ترا در كوچك ترین قطع ممكن منتشر كرده و ... !
آیا واقعا خدا ترا فرستاده تا موزه سازی كنیم ؟
قرآن ! من شرمنده توام
اگر حتی آنان كه ترا میخوانند و ترا میشنوند ،
آنچنان به پایت مینشینند
كه خلایق به پای موسیقی های روزمره مینشینند .
اگر چند آیه از ترا به یك نفس بخوانند
مستمعین فریاد میزنند " احسنت ...!"
گوی مسابقه نفس است
قرآن ! من شرمنده توام
اگر به یك فستیوال مبدل شده ای
حفظ كردن تو باشماره صفحه ،
خواندن تو آز آخر به اول ،
یك معرفت است یا یك ركورد گیری؟
ای كاش آنان كه ترا حفظ كرده اند ،حفظ كنی ،
تا اینچنین ترا اسباب مسابقات هوش نكنند .
خوشا به حال هر كسی كه دلش رحلی است برای تو .
آنانكه وقتی ترا میخوانند چنان حظ میكنند ،
گویی كه قرآن همین الان به ایشان نازل شده است
آنچه ما با قرآن كرده ایم
تنها بخشی از اسلام است
كه به صلیب جهالت كشیدیم