هیچ چیز نداشته باشم
جز لحظه ای
تنها یک لحظه
که بالای صخرهای بلند
رو به آسمان
رو به دریا
رو به خدا بایستم
و فریاد بزنم
های آبیِ آسمان
های وسعتِ دریا
هایِ حضورِ همیشگیِ قلبهای خسته
های خورشید
های روشنایی
های روزهای پر رویا
پس سهمِ من کو؟؟؟
نیکی فیروزکوهی