بررسي ميزان گليسيريزيک اسيد در كالوسها و ريشههاي طبيعي چند جمعيت از گياه شيرين بيان
در پژوهش حاضر مقدار اسيد گليسيريزيك (GA) در ريشههاي طبيعي و كالوسهاي چند جمعيت از گياه شيرين بيان با روش HPLC تعيين گرديد. ريشهها و بذرهاي گياه مذكور از مناطق آباده، جوپار و ويسيان جمعآوري شدند. نتايج حاصل از بررسي تغييرات اسيد گليسيريزيك در ريشهها نشان داد كه مقدار اين تركيب در جمعيتهاي مختلف، از تفاوت معنيداري برخودار نيست. همچنين به منظور بررسي تاثير عواملي چون نوع واريته و خاستگاه قطعه جدا كشت بر توليد اسيد گليسيريزيك، با استفاده از قطعات جدا كشت ريشهاي حاصل از بذرها در محيط كشت MS داراي 2,4-D) 0.5 mg.1 -1 و (IAA و BAP 0.1 Mg.1 -1 كالوس ايجاد گرديد. ميزان رشد و مقدار اسيد گليسيريزيك در كالوسهاي شش هفتهاي محاسبه شد. نتايج نشان داد كه ميزان رشد و مقدار اسيد گليسيريزيك در جمعيتهاي مختلف به طور معنيداري تفاوت دارد. در كالوسهاي فارس واريته گلاندوليفراي شيرين بيان كه از رشد بيشتري برخوردار است، كمترين ميزان اسيد وجود دارد و بيشترين مقدار آن در كالوسهاي فارس واريته گلا براي شيرين بيان مشاهده ميشود