بلوط
Quercus robur ..:
چوب بلوط فشره و محكم است و نماد قدرت و استقامت ميباشد و از گذشتهي خيلي دور يكي از مهمترين مصالح ساختماني در اروپاي شرقي بوده است. در گذشته علاوه بر مصرف انبود الوار بلوط در ساختمانسازي، از چوب بلوط براي ساختن كشتيهاي بازرگاني و جنگي استفاده گسترده ميشده است .
درخت بلوط در ميان مردم كشورهاي اسكانديناوي، يونان و روم و همچنين در اسطورهشناسي سلتها، محل سكونت الههي باروري و نشان دهندهي قدرت و باروري بوده است. در ميان وايكينگها، درخت بلوط درخت مورد علاقه ''تور'' (ربالنوع رعد و برق)بوده؛ از اينرو زير درخت بلوط مكان امني براي دوري از خشم رعد و برق بوده است. در زمان روميان قديم، درخت بلوط در نزد ژوپيتر- خداي خدايان روميان- عزيز و مقدس بوده است و هر كسي كه در جنگ شجاعتي از خود نشان ميداده و موجب نجات جان سربازي ميشده است، به اخذ تاجي از برگهاي بلوط كه بزرگترين نشان نظامي آن زمان بوده، مفتخر ميشد. در بريتانياي عصر سلتها، درخت بلوط پرستش ميشده است. بعدها كه مسيحيت مذهب رسمي شد، كشيشان در زير سايهي همين درخت به موعظهي مردم ميپرداختند. سلتها براي مرزبندي و تعيين حدود محلههاي مختلف از درخت بلوط استفاده ميكردند. هنوز هم يك محله در شمال لندن وجود دارد كه به نام محلهي بلوط انجيل معروف است .
بلوط درخت خدايان بوده و به طور طبيعي داراي خواص شفادهندگي بيشماري است. روزگاري از تمام قسمتهاي درخت، استفادههاي پزشكي به عمل ميآمده است. در افسانههاي عاميانه قرون وسطا آمده كه تماس يك ميخ با قسمت صدمه ديدهي بدن و سپس فرو كردن همان ميخ در درخت بلوط سبب ميشده است كه بيمار شفا يابد. زماني برگهاي بلوط را بر روي زخم و بريدگيهاي بدن ميگذاشتند تا زخم التيام پيدا كند، اما امروزه گياه پزشكان تنها از پوست درخت بلوط استفاده داروئي ميكنند. خاصيت قابضكنندگي پوست بلوط، عامل قطعي درمان اسهالهاي شديد ميباشد و خاصيت گندزدايي و ضد ميكروبي آن براي مداواي عفونتهاي گلو تجويز ميشود. چاي پوست بلوط يك تقويتكننده است و مخلوط پوست و ميوهي درخت بلوط يك پادزهر را بوجود ميآورد. ميوهي درخت بلوط معمولا برشته و آسياب ميشود و از آن قهوه تهيه مينمايند .
زيستگاه طبيعي :
درخت بلوط در خاك پر رس مرطوب رشد ميكند، ولي خاكهاي شني را نيز تحمل مينمايد. اين درخت در مناطق جنگلي و پست يافت ميشود. بلوط سفيد يك گياه بومي آمريكاي شمالي است كه از آن استفادههاي دارويي ميشود .
مشخصات ظاهري :
درخت بلوط، درختي آشنا و تنومند است كه برگهايش در زمستان ميريزد و طول آن تا چهل متر ميرسد و شاخ و برگهاي آن دورا دور تنهي درخت را كه پوستي صاف و خاكستري رنگ دارد و با گذشت ساليان شكافهايي بر ميدارد، ميپوشانند. برگهاي دوك مانند آن در هر طرف 3 تا 7 لوب دارند و گلهاي شاتوتي – ماند بلوط در كار آنها ظاهر ميشوند. در فصل پاييز گلهاي بارور درخت ماده، ميوههاي بلوط به رنگ قهوهاي مايل به سبز را توليد ميكنند .