[مهرگان]

تو را گم میکنم هر روز و پیدا میکنم هرشب .. "محمد علی بهمنی"

تو را گم مي كنم هر روز و پيدا ميكنم هر شب

بدينسان خوابها را با تو زيبا مي كنم هر شب


تبي اين کاه را چون كوه سنگين مي كند آنگاه

چه آتشها كه در اين كوه برپا مي كنم هر شب

تماشايي است پيچ و تاب آتش ها .... خوشا بر من

كه پيچ و تاب آتش را تماشا مي كنم هر شب

مرا يك شب تحمل كن كه تا باور كني اي دوست

چگونه با جنون خود مدارا مي كنم هر شب

چنان دستم تهي گرديده از گرماي دست تو

كه اين يخ كرده را از بي كسي، ها مي كنم هرشب

تمام سايه ها را مي كشم بر روزن مهتاب

حضورم را ز چشم شهرحاشا مي كنم هر شب

دلم فرياد مي خواهد ولي در انزواي خويش

چه بي آزار با ديوار نجوا مي كنم هر شب

كجا دنبال مفهومي براي عشق مي گردي ؟

كه من اين واژه را تا صبح معنا مي كنم هر شب
------------------------------------------------------------

محمد علی بهمنی

زادهٔ ۲۷ فروردین۱۳۲۱ شاعر و غزل‌سرای ایرانی اهل بندرعباس است. شعر بهمنی نیز البتّه شاید با خود او متولّد شده باشد، گرچه بسیاری بر این عقیده‌اند که غزل‌های او وام‌دار سبک و سیاق نیما یوشیج ست. نخستین شعر بهمنی در سال ۱۳۳۰، یعنی زمانی که او تنها ۹ سال داشت، به چاپ رسید