[چرو]

طرح بته در دستبافته های ایران

بته
معنی لغوی بوته ، يک دسته برگ است . ساده ترين شکل آن شباهت زياد به برگ دندانه دار دارد.
اين نقش که نام ديگری تحت عنوان "سرو مينو سپنت" دارد، طبق عقايد باستانی نماد فنا پذيری است.
باور دارند که اين سرو مربوط به نور ايزد اهورا مزداست و حتی مربوط به شخص زرتشت است؛ اين سرو را زرتشت از بهشت آورد و در کاشمر يا کشمير کاشت. اما درباره اين نقل اتفاق نظر وجود ندارد. گروهی نيز بر اين باورند که زرتشت را پس از مرگ به قله کوهی انتقال دادند و او به صورت سرو در آمد.
بته يا بوته عنصری تزئينی است که ريشه ای بسيارغنی و پيچيده درايران دارد کهبه شکل شعله آتش، ميوه، درخت کاج، سروخميده، مرغی که سر در سينه فرو برده، زهدان مادرو يا زنی که چادربه سردارد و سردرگريبان فرو برده است.
گروهی بته را مظهر رمزی شعله آتش آتشکده های زرتشتی، تمثيل بادام، گلابی، انجير و در جايی به ميوه نخل ، صنوبردانسته اند و يا پرنده مهر يا مشتبه ساختن آن با شيارهای رودخانه جوزا که در مسير خود از دره کشمير به جلگه هندوستان می رود، ميوه انبه و يا سوگی به معنی طوطی ماده در هند و نشانه احترام و اعتقادی است که در باورهای عامه دو کشور ايران و هند برای اين نقش قائلند