[behnam5555]

*
آدم دروغگو کم حافظه است:

چون حقیقتی در گفته های دروغگو نیست ، زیرا حرف بی اساس و ساختگی در حافظه شخص دروغگو نمی ماند ، چون مطلب دروغ است به حافظه سپرده نمی شود.

*
آسمان و ریسمان بهم بافتن:

دروغ و راست سر هم کردن ، حرفهای بی تناسب و بی ربط گفتن.

*
با طناب پوسیده کسی به چاه رفتن:

با حرف این و آن و یا آدم دروغگویی خود را به خطر انداختن ، اعتماد بیجا به کسی کردن.

*
جهاندیده بسیار گوید دروغ:

سخن کسی که از سفری بر می گردد برای شنوندگان عجیب و اغراق آمیز می آید و شاید به همین جهت چنین مثالی گفته شده.

*
جهنم هم به این گرمی نیست:

دروغی بگو که به عقل بگنجد ، این طور هم که تو ادعا می کنی نیست.

*
از روباه پرسیدند: شاهدت کیست؟ گفت دمم:

به دروغگویانی می گویند که دروغگوی دیگری را به شهادت می طلبد.

*
بازی بازی با ریش یا با هم بازی:

از روی شوخی کسی را دست انداختن ، احترام کسی را پایین آوردن.

*
به زلف یار بر خوردن:

زود از حرف کسی رنجیدن ، از کمترین شوخی کسی ناراحت شدن.

* نو باشد، و لو جل باشد:

لباس نو باشد هر چه تو گویی باشد.

* نوش جانش کرد:

شربتی آشامید، غذایی خورد، کتک خوبی خورد، پول را بالا کشید.

* نوشدارو پس از مرگ سهراب:

همانند: قبای بعد از عید برای گل منار خوب است.

منبع : داستان و حکایات و ضربالمثل های قدیمی و محلی.جملات بزرگان .ترانه های محلی.لقمان حکیم.بهلول.ایرج میرزا. عبید زاکانی.خنده