له‌م به‌حری فیتنه به‌ڵکی نه‌جاتت بدا خودا
داوێنی باخودا بگره، به‌رده ناخودا
بێ که‌س منم، که‌سێ له زوبانم بگا نیه
هه‌مده‌م خودا نه‌ناسن و ده‌م پڕ له یا خودا
عه‌هد و وه‌فایه سوخره‌یی به‌د عه‌هدی و جه‌فا
هه‌ر ما به دادی ئه‌هلی وه‌فادا بگا خودا
هه‌ر ئه‌و که‌سه که خه‌یری دوعای خێری دیوه لێم
دائیم دوعامه شه‌ڕڕی له من لابدا خودا
لوتفی به حاڵی من که، وتم، ئه‌و وتی به قار:
تۆ شێخی با خوداوو ئه‌من شۆخی ناخودا
غه‌یری ئه‌مه که سوێندی درۆی پێ بخۆن و به‌س
قوربانی ناوی، ناوی له‌ناوا نه‌ما خودا
تا زوڵمه‌تی وجووده ته‌ریکی له نووری عیشق
سێبه‌ر نه‌ما هه‌تاوه، که [مه‌حوی] نه‌ما، خودا
مه‌حوی
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن
دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی
تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی
خالید حسامی( هیدی )