آنان که محیط فضل و آداب شدند
در جمع زمانه شمع اصحاب شدند
ره زین شب تاریک نبردند به روز
خواندند فسانه ای و در خواب شدند
__________________
.
.
ای مردمان ای مردمان از من نيايد مردمی
ديوانه هم ننديشد آن كاندر دل انديشيده ام .
«اگر تنهاترین تنهایان جهان باشم خدا با من است» «او جانشین همهء نداشتنهای من است» «معلّم شهید دکتر علی شریعتی»
تا عاقل به دنبال پل می گشت
دیوونه از رودخونه گذشت ...
|