[bigbang]

ولی باید بگم بزرگترین بازی که تا به حال ساخته شده ، از نظر خود من یک بازی هست
Assassin’s Creed® Unity


این بازی یک عنوان بسیار بزرگ هست ! ترکیب و آشی از اول شخص و محیط باز ! برای ساخت این بازی چندین شرکت بازی سازی با هم متحد شدند و کاری رو تولید کردند که در بازی سازی تبدیل به نقطه عطفی شده

حجم و عظمت این کار اونقدر بالاست که و اونقدر فکر و انرژی درگیر تولید این اثر شده که افقهای جدیدی رو به روی ما باز کرده ! شاید رسانه ی آینده نه فیلم بلکه همین بازی ها باشند با محیط دینامیکی که دارند ما رو از بند حصار استاتیک فیلم ها خارج میکنند

هر چقدر که میگذره ، طراحی چهره ها به واقعیت نزدیک تر میشه و رئالیسم معنی پیدا میکنه البته عناوین دیگه ای مثل این ها هم هستند که برای پلی استیشن تولید میشند

من اگر بخوام در مورد این عناوین صحبت کنم باید به اندازه یک کتاب برای شما صحبت کنم ! اینها واقعاً فوق العاده هستند ! هر کدومشون داستان های فوق العاده ای ، دارند ، بعضی ها ظهور تجربه 3 بعدی رو یک تجربه فوق العاده میدونن اما من نظر متفاوتی دارم

اینها تا آخر میرن تا نقطه ای که به رئال نزدیک بشند خیلی نزدیک ، همزمان از تلویزیون های منحنی و سه بعدی در نهایت به تکنولوژی مناسب میرسند اون موقع پا رو فراتر میگذارند ، به شما پیشنهاد تجربه داینامیک میدند

این پست من خیلی پیچیده در هم رفته و پخش و پلاست ولی چون افکار هجوم میارند چاره ای ندارم که سریع بنویسم

امروز برای دسته ها ویبره میسازند و سه بعدی بودن خود فیلم یا بازی یک مسئله هست ، هر چند قدرت شبیه سازی بو رو هم تقریباً بهش رسیدند ولی این کافی نیست و خودشون میدونن ، تجربه ها گسترده و بلندپروازی ها بیشتر میشه وقتی حجم کار که گسترده شد

اونوقت به فکر تولید یک چیز متحد میفتن ! یک چیزی بین فیلم و بازی ! یک تجربه ! experience ! نه اونجوری که الان هست نه خیلی کامل تر از این خیلی بهتر از این ، دغدغه اونها دیگه درجه بندی بازی نیست ! بلکه درجه بندی تجربه ها هست ، ماتریکس رو دیدید، غایت کمال اونجاست ، غایتش اونجاست تا به اون نقطه نرسند انگار چیزی کامل نیست ! و در حال طراحی هستند در حال محاسبه هستند

توی اون محیط میشه تجربه ها رو در ابعاد زمانی مختلف تجربه کرد ؟ آیا چیزهای جدید بروز پیدا نمیکنه ؟ آیا اتفاقات تازه نمیفته

اینهایی که دارم میگم در محدوده ممکنات هست یعنی میتونن بهش برسند یک بلندپروازی احمقانه نیست

نمیدونم شاید آدمی که تا حالا فرصت نداشته آغوشی داشته باشه اینطوری یک آغوش گرم داره ، اونی که هیچوقت یک ابرقهرمان نبوده این فرصت رو پیدا میکنه که به شیوه خودش دنیا رو بهتر کنه ، شاید همه این تلاش ها به خاطر این هست که دنیای بیرون به اون قشنگی که نیست که ما دوست و ما پناه آوردیم تا شاید دنیایی بسازیم که اونجور که ما دوست داریم باشه

دنیایی که آدم بداش معلوم باشند ، آدم خوباش معلوم باشند و همه یا شمشیر داشته باشند یا اسلحه ، همش در آستانه یک اتفاق بودن

این حرفهایی که دارم میزنم احمقانه هست ولی اینها شدنی هست وقتی خودت رو متصل کردی به یک حقیقت داینامیک برای همیشه راه برگشتتو ببندی شاید از شر دنیا خلاص بشی از شر واقعیت از شر اون چیزی که هستیم ، این تلاش ها و این خماری ها پشتش دلیلی هست پشتش یک انگیزه بسیار مهم هست ، نه اونهایی که بودجه اینها رو تامین میکنند اونهایی که عاملند ، اونهایی که سازنده ان تا مرز جنون بازی رو تست میکنند تا باگ هاش رو پیدا کنند اونهایی که بازی رو میسازند ، و اونهایی که اون رو ادامه میدند

اونهایی که سعی دارند بین فیلم و بازی ارتباط برقرار کنند ، این شاید انگیزه پنهان اونها باشه ، دنیا که همش تو جنگ خلاصه نمیشه همش تو اتفاقات و درگیری های تکراری خلاصه نمیشه ، دنیای من یک وسعت داره ، دنیای یکی تو روستای خودش بزش هست !

شاید سگش ! شاید عشقش ، شاید های زیاد ، ... ضعف ها هم زیاد هست یکی با استعداد هست ولی روابط اجتماعی درستی نداره همیشه تنهاست ، یکی برعکس ! خوب ظاهراً ما نمیتونیم تو دنیای واقعی مسائل و مشکلاتمون رو حل کنیم پس بهتر هست
تو یک دنیای دیگه زندگی کنیم دنیایی که لااقل انتخاب های بهتری برای ما داشته باشه

اینها دلایل پنهان هست و اینها به این سمت هم حرکت میکنند