[دانه کولانه]

ورزش هوازی ، عوامل خطرزای بیماری عروق کرنر و دختران چاق


محققین دانشگاه گیلان طی یک تحقیق که نتیجه آن در نشریه المپیک (تابستان 87) به چاپ رسیده به بررسی ارتباط آثار حاد ورزشهای هوازی و لپتین سرم و همچنین برخی از عوامل خطرزای بیماری عروق کرنر قلب در دختران چاق پرداخته اند.
در این تحقیق شش دختر جوان و چاق در حدود 20 سال و با شاخص توده بدنی حدود 35 مورد بررسی قرار گرفتند. آنان پس از خونگیری ناشتا تمرینی در 11 ایستگاه ، 4 دوره ، 15 تکرار با 60 درصد یک تکرار بیشینه و با 15 دقیقه استراحت بین دوره ها انجام دادند. نمونه خوني دوم و سوم به ترتيب بلافاصله و 10 ساعت پس از فعاليت گرفته شد. در جلسه کنترل نيز درست همانند روز تمرين مقاومتي، اما بدون اجراي ورزش، خون گيري انجام پذيرفت. تمرينات هوازي به صورت اينتروال (سه دوره 10 دقيقه اي در 60% تا 70% ضربان قلب بيشينه به شکل رکاب زدن روي کارسنج با 5 دقيقه استراحت بين دوره ها) اجرا و نمونه هاي خوني مطابق با جلسات قبل در سه نوبت جمع آوري شد. براي اندازه گيري لپتين و انسولين سرم از روش ELISA استفاده شد. تجزيه و تحليل آماري با استفاده از ANOVA با اندازه گيري هاي مکرر انجام گرفت. نتايج تحقيق در لپتين سرم با تمرين هوازي بلافاصله پس از فعاليت و 10 ساعت در پي آن کاهش معناداري را نشان داد (P<0.05). با توجه به اندازه هاي کنترل، لپتين سرم در جلسه تمرين مقاومتي بلافاصله و 10 ساعت پس از تمرين تفاوت معناداري نشان نداد. انسولين پلاسما در همه نوبت هاي آزمون در طول روز افزايش يافت، اما مقدار اين افزايش در روز تمرين هوازي بسيار کمتر از روزهاي ديگر بود. تغييرات قند، کلسترول تام، تري گليسريد، HDL-C و LDL-C سرم هم در سه روز آزمايش و سه زمان اندازه گيري در روز تفاوت معناداري نشان نداد (P<0.05). با توجه به نتايج، به نظر مي رسد يک جلسه تمرين هوازي به کاهش لپتين سرم مي انجامد، و ريتم شبانه روزي انسولين را سرکوب مي کند. در صورتي که يک جلسه تمرين مقاومتي چنين آثاري را در پي ندارد.