كۆچی كوردان، وا بە كاروان دێ لە ڕێی شارانەوە؛
رۆژ بە باری قورس و برسی، شەو لە بەر بارانەوە!
نیشــتمانـی خۆمـە دەی‌پـێـوم؛ مـەڵـێـن ئاوارەیـە!
گەرچی بێ‌ڕەشماڵ و پێ‌خواسم، لە كۆسارانەوە
رێگە دوورە و خێڵی ماندوو؛ لێوبه‌بار و پێ‌پەتی،
چاو بە ئەسـرین، دێنە پیری كۆچەكەی یارانەوە
نایە سۆزی دەنگی گۆرانی؛ هەوارە و كۆچی سوور!
كـاروان، گـوێـی داوەتـــە نـاڵـــەی بــریـنـــدارانــەوە
بۆ مناڵێ، تەرمی دایكی خۆی بە جێ دێڵێ و دەچێ؛
ئاســمان دەگـری، مـەلان دەگـرین بە سـەر دارانـەوە!
دەنگی تۆپ و تیری دوژمن، دێ لە شوێنی كۆچەوە
جێ‌هـەواران وا بە دەستی سـووری زۆردارانەوە...
***
ھۆنراوە: مامۆستا شەریف
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن
دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی
تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی
خالید حسامی( هیدی )