رودکی سمرقندی
شاعر بزرگ آغاز قرن چهارم هجری متوفی 329 هجری برابر با 940 میلادی است ، ولادت او در ناحیه ای به نام رودک نزدیک سمرقند اتفاق افتاد و غالب مورخان معتقدند که کور مادر زاد بود . وی نخستین بار به شعر فارسی ضبط و قاعده معین داد و آنرا در موضوعات مختلفی از قبیل داستان و غزل و مدح و وعظ و رثا و جز آن بکار برد و به همین دلیل نزد شاعران بعد از خود استاد شاعران و سلطان شاعران نامیده می شده است ، عظمت دیوان وی مشهور بود و مشهورترین و عظیم ترین کارش نظم کلیله و دمنه است که اکنون ابیاتی از آن باقی است ، اختصاص او به دربار سامانیان خاصه امیر نصر بن احمد بوده است ، کتاب هایی که از او باقی است شامل دیوان اشعاری است که بسیار دل چسب و زیباست
بوی جوی مولیان
بوی جوی مولیان آید همی
یاد یار مهربان آید همی
ریگ آموی و درشتی راه او
زیر پایم پرنیان آید همی
آب جیحون از نشاط روی دوست
خنگ ما را تا میان آید همی
ای بخارا ، شاد باش و دیر زی
میر زی تو شادمان آید همی
میر ماهست و بخارا آسمان
ماه سوی آسمان آید همی
میر سروست و بخارا بوستان
سرو سوی بوستان آید همی