پرده کعبه در گذر زمان
پرده کعبه، نشانه احترام، ارزش و اعتبار اين خانه مقدس است. تاريخ پرده، بخشي از تاريخ کعبه به حساب مي آيد.
در تاريخ آمده است که حضرت اسماعيل(عليه السلام) کعبه را جامه مي پوشيد. همچنين نوشته اند که عدنان بن عاد، جد بزرگ پيغمبر(صلي الله عليه وآله) نخستين کسي بود که کعبه را با پارچه پوشانيد. پس از او افراد زيادي در پيش از اسلام، کعبه را پوشش دادند. آنان اين امر را وظيفه اي ديني مي دانستند. هرکس که تمايل داشت خانه کعبه را ملبّس کند، مجاز بود و مي توانست به آزادي و در هر زماني که مي خواست اين کار را انجام دهد.
جنس پرده از حصير، پارچه يمنيِ راه راه، ابريشم، پارچه پنبه ايِ عراقي، شال هاي يمني يا نوعي پارچه مصري بود. همه اين منسوجات در دوره قبل از اسلام شناخته شده بودند. وقتي پرده ها روي هم قرار مي گرفت و سنگين مي شد، آنها را پاره مي کردند و به مردم مي دادند و يا دفن مي کردند.
پرده کعبه در زمان پيامبر
پيش از فتح مکه، پيامبر(صلي الله عليه وآله) در پوشش کعبه شرکت نمي کرد; زيرا مشرکين به ايشان چنين اجازه اي را نمي دادند. اما پس از فتح مکه پيامبر(صلي الله عليه وآله) پرده سابق را حفظ کردند تا اين که پرده به وسيله زني که قصد داشت با بخور مشتعل آن را خوشبو کند آتش گرفت. در اين زمان پيامبر(صلي الله عليه وآله) کعبه را با پارچه يمني پوشاندند.
پرده کعبه در زمان معاصر
در 1346 هجري قمري، دستور ساخت کارخانه اي براي بافت پرده کعبه صادر شد. همه چيز در اين رابطه مهيا گرديد. کارخانه در اواسط همان سال افتتاح و نخستين پرده کعبه در مکه توليد شد. براي تکميل کار و تهيه آن، در بهترين طرح ممکن، که در شأن قداست کعبه باشد، کارخانه در 1362هـ . ق. بازسازي شد. در 1397هـ . ق. ساختمان جديد در امّ الجود در مکه افتتاح شد. اين کارخانه مجهز به ماشين هاي مدرن براي توليد پارچه بود. در حالي که بخش دستي به خاطر ارزش بالاي هنري به کار خود ادامه مي داد. يک بخش اتوماتيک هم شروع به کار کرد. با اين که هم اکنون کارخانه به پيشرفته ترين دستگاه ها مجهز است، هنوز هم سنت هنر دستي را حفظ مي کند. بنابراين، پرده در زيباترين طرح توليد مي شود.
__________________
مرا سر نهان گر شود زير سنگ -- از آن به كه نامم بر آيد به ننگ
به نام نكو گر بميــرم رواست -- مرا نام بايد كه تن مرگ راست
|