صدا كن مرا –صداي تو خوب است-صداي تو سبزينه آن گياه عجيبي است-كه در انتهاي صميميت حزن مي رويد-در ابعاد اين عصر خاموش-من از طعم تصنيف در متن ادراك يك كوچه تنها ترم-بيا تا برايت بگويم چه اندازه تنهايي من بزرگ است-و تنهايي من شبيخون حجم تو را پيش بيني نمي كرد-و خاصيت عشق اين است-كسي نيست بيا تنهايي را بدزديم –آنگاه ميان دو ديدار تقسيم كنيم...-
__________________
یاد بگیر:
گاهی نباید ناز کشید، انتظار کشید، آه کشید، درد کشید، فریاد کشید…
تنها باید دست کشید و رفت…
|