[دانه کولانه]

دگر به دست نیاید چو من وفاداری

که ترک می‌ندهم عهد بی‌وفایی را
-----------------------------------------
باز هم برم سراغ سعدی و سالار عقیلی و سعدی نامه !
بالایی هم از سعدی بود


نه دلم میاد شعرو کامل بذارم نه دلم میاد کامل نذارم ! نصفه نیمه میذارم تا به وقتش


در وصف نیاید که چه شیرین دهنست آن
اینست که دور از لب و دندان منست آن
عارض نتوان گفت که دور قمرست این
بالا نتوان خواند که سرو چمنست آن
در سرو رسیدست ولیکن به حقیقت
از سرو گذشتست که سیمین بدنست آن
هرگز نبود جسم بدین حسن و لطافت
گویی همه روحست که در پیرهنست آن