در روزنامه ی جام جم 5/12/87 آمده بود که شعبه ی 102 دادگاه مجتمع قضایی فسا ، مرد کشاورزی را که یک الاغ را با بنزین به آتش کشیده و سبب مرگ آن شده بود ، به پنجاه ضربه شلاق تعلیقی محکوم کرد . این مرد ، به خاطر آن که الاغ وارد مزرعه اش شده و مقداری از کاهوهایش را خورده بود ، دست به این عمل بی رحمانه زده بود .
این که شخصی موضوع را به پلیس خبر داده و ماموران به محل رفته و کشاورز را شناسایی کرده و به دادگاه تحویل داده اند و دادگاه هم عمل کشاورز را جرم تشخیص داده ، نکته ی قابل توجه و در خور تقدیری است . اما مجازاتی چنین سبک ( که به خاطر تعلیقی بودن ، در واقع مجازات نیست ) نشان آن است که یک حیوان ، حتی از نوع « زحمت کش و مفید » تقریبا هیچ حقوقی در جامعه ی ما ندارد و اگر کسی آن را به سبعانه ترین شکل هم شکنجه کند و بکشد ، مجازات موثری نخواهد دید .
در « نمایشگاه توانمندی های سازمان های غیردولتی » که از 4 تا 7 دی در بوستان گفتگو برگزار شد ، یک انجمن مثلا زیست محیطی و دوستدار حیوانات ، چندین مار و سوسمار و خارپشت و لاک پشت و ... را در آکواریم هایی گذاشته بود و آن ها را ساعت ها در شرایط پر نور و پرصدای نمایشگاه زیر استرس قرار داده بود ، و اعضای انجمن این حیوان ها را مدام دستمالی می کردند و به مراجعه کنندگان هم می دادند تا « با لمس حیوانات ، با آن ها دوست شوند » ! هنگامی که « دوستداران حیوانات » چنین کنند ، از دیگرمردمان خود چه انتظاری داریم ؟!
با تشکر فریبا