[ساقي]

شعر سپید یا شعر آزاد

شعر سپید یا شعر آزاد گونه‌ای از شعر نو فارسی است که در دهه سی شمسی و با مجموعهٔ هوای تازه از احمد شاملو ظهور پیدا کرد. تفاوت عمده این آثار با نمونه‌های قبلی شعر نو در فرم شعر بود. در این سبک عموماً وزن عروضی رعایت نشده ولی آهنگ و موسیقی نمود دارد.
در دسته بندی شعر نو فارسی، گاهی به هر شعر که در قالب شعر نیمایی نگنجد شعر سپید می‌گویند.

احمد شاملو

سلاخی می‌گریست/ به یکی قناری دلباخته بود!

.....



دلم گرفته‌است
دلم گرفته‌است
به ایوان می‌روم و انگشتانم را
بر پوست کشیدهٔ شب می‌کشم
چراغ‌های رابطه تاریکند
چراغهای رابطه تاریکند
کسی مرا به آفتاب
معرفی نخواهد کرد
کسی مرا به میهمانی گنجشک‌ها نخواهد برد
پرواز را به خاطر بسپار
پرنده مردنی ست .

فروغ فرخزاد

تاریخچه و شاعران معروف

در مسیر شعر نو نیمایی در سال 1326 نخستین مجموعه شعر احمد شاملو به نام آهنگ های فراموش شده به چاپ رسید. به جهت آن که این مجموعه حاوی نخستین نمونه های « شعر سپید » در زبان فارسی است

قطعنامه نام مجموعه ی دیگر شعر احمد شاملو بود که نخستین بار در سال 1330 منتشر شد. این مجموعه حاوی چهار شعر بلند بود که نشان می داد شاملو با عبور از شیوه ی نیمایی برای خود راه تازه ای می جوید( جعفر یاحقی ، جویبار لحظه ها:61) شعر سپید جریان‌های گوناگونی را از شاملو تا شعر دهه هفتاد سپری کرده‌است

که گاهی به جدا کردن و دسته بندی جداگانه برخی از جریان از بدنه شعر سپید منجر می‌شود. مانند شعر حجم (از یدالله رویایی) یا شعر دهه هفتاد و قالب‌های بسیار متفاوت زبانی که در این دوره استفاده شد (نظیر رضا براهنی).شعر ناب در دهه پنجاه وشعر جنگ که میرشکاک وامین پور و عبدالملکیان در دهه شصت راه انداختند وپست مدرن درشعر رسول یونان پاشازاده علی رضا کرمی وکورش همه خانی وسولماز برزگردر دهه هفتاد همه دنباله روی شعر سپید هستند.


اسامی برخی از شاعران نامی این سبک در زیر آمده‌است:

• احمد شاملو
• فروغ فرخزاد
• یدالله رویایی
• سید علی صالحی
• منوچهر آتشی
• احمد رضا احمدی
• رضا براهنی
• علیرضا پنجه ای
• کورش همه خانی
• هرمز علی پور
• مهردادفلاح
• سولماز برزگر
• علی رضا کرمی
  ابولفضل پاشازاده