[abadani]

اینک سیزدهم ماه رجب است شناسنامه خلقت مهر تایید خورده است علی آمده است بدنیا تا دنیا وجودش رسمیت یابد همو که گفت من خدایی را که نبینم نمی پرستم و او خداپرست ترینها بود. و گفت اگر تمام پرده ها و حجابها را کنار بزنند ذره ای خدا شناسی من فزون نمی گردد و او خدا شناس ترینها بود. که گفت خود را بشناس تا خدایت را بشناسی و گفت هیچ فقری چون نادانی نیست و گفت ای فرزند آدم آیا می پنداری موجود ناچیزی هستی؟ درون تو دنیایی است پهناور تر از دنیای پیرامونت درد تو آنجاست و درمانت همانجاست و در مورد موسس فقه شافعی گفته اند که او مرد و نفهمید علی خدا بود یا بشر. با همه عظمتش خود در وصف مرادش پیامبر بزرگمان محمد گفت در جنگها هر گاه که خستگی می آزردمان به دامان دیدارش می شتافتیم و لحظه ای پس از آن دیگر هر چه بود نیرو بود و توان و نشاط. می خواهم با غزلی از مولانا در مدح و صفت مبارکش روز ولادتش را به سبک خودمان جشن بگیریم و به یکدیگر شادباش بگوییم
ای شاه شاهان جهان الله مولانا علی
ای نور چشم عاشقان الله مولانا علی
حمد است گفتن نام تو ای نور فرخ نام تو
خورشید و مه هندوی تو الله مولانا علی
خورشید مشرق خاوری در بندگی بسته کمر
ماهت غلام نیک پی الله مولانا علی
داوود را آهن چو موم قدرت نموده کردگار
زیرا بدل اقرار کرد الله مولانا علی
آدم که نور عالم است عیسی که پور مریم است
در کوی عشقت در هم است الله مولانا علی
موسی عمران در غمت بنشسته بد در کوه طور
داوود میخواندت زبور الله مولانا علی
شاهم علی مرتضی بعدش حسن نجم سما
خوانم حسین کربلا الله مولانا علی
آن آدم آل عبا دانم علی زین العباد
هم باقر و صادق گوا الله مولانا علی
موسی کاظم هفتمین باشد امام و رهنما
هشتم رضا نور سما الله مولانا علی
سوی تقی آی و نقی با اهل دل حرفی بزن
با عسکری رازی بگو الله مولانا علی
مهدی سوار آخرین بر خصم بگشاید کمین
خارج رود زیر زمین الله مولانا علی
اقرار کن اظهار کن مولای رومی این سخن
هر لحظه سر من لدن الله مولانا علی
علی یار همه تان باشد