[ساقي]

هرجا که بگردید در آن روزلبها همه بر پیاله بینید

آنروز هرآنکس نشود مست ساقی بربایدش دل از دست

چون کام بگیرد از لب یار مدهوش شود رود به اسرار

چندی که گذشت زین حکایت وی خود شده ساقی جماعت

ساقی همه را چو خود نماید تا در پس در کسی نماند