[deltang]

از کفر و ز اسلام برون صحرائیست

ما را به میان آن فضا سودائیست


عارف چو بدان رسید سر را بنهد

نه کفر و نه اسلام و نه آنجا جائیست



از نوح سفینه ایست میراث نجات

گردان و روان میانه‌ی بحر حیات


اندر دل از آن بحر برسته است نبات

اما چون دل نه نقش دارد نه جهات



العین لفقدکم کثیرالعبرات

والقلب لذکرکم کثیرالحسرات


هل یرجع من زماننا ما قدفات

هیهات و هل فات زمان هیهات



امروز چه روز است که خورشید دوتاست

امروز ز روزها برونست و جداست


از چرخ بخاکیان نثار است و صداست

کای دلشدگان مژده که این روز شماست