[ساقي]

امروز قلب من کودکی ست که نابخردی را دوست دارد و به جای رفتن به مدرسه، در کوچه، حباب های صابون به هوا فوت می کند
و من دیگر از تربیتش خسته شده ام. ..
مدت هاست که دیگر حساب کار او از دست من در رفته است
و حالا هم دارد به دنبال پروانه هایش می دود. ..

.
.
.
.
.

آهای . . .

صبر کن!
بگذار من هم بیایم!

. . .
. .
.