باران هاشور میزند
خردک خردک مقابل چشم
چون دانههای گندم
که از کمباین میپاشد.
بعد ناگهان، آفتاب.
آدمی اگر چنین باشد
دیوانه میخوانیم. اما در تند باد
سر فرو میبریم در گریبان
با یک کلام
باز باران؛ باز آفتاب
__________________
__________________
-------------------------------
 ای تو همیشه در میان آمدمت که بنگرم
گریه امان نمی دهد
|