[تاري]

نوشته اصلی توسط Hiwa

امروز مطلبي رو خوندم كه برام جالب بود.اونو اينجا گذاشتم تا شايد بقيه دوستان اگه نظري در موردش داشتن،نظرشونو بگن.

وقتی تنهاییم دنبال یک دوست می گردیم، وقتی پیداش کردیم دنبال عیب هاش می گردیم.
وقتی از دستش دادیم دنبال خاطره هاش می گردیم…
و باز تنهاییم

هيوا جان من با اين جمله كاملن موافقم شايد اين برگرده به حس كنجكاويه آدمها و همچنين شناخت و ناسپاسيشون چون انسان وقتي چيزي براش دست نيافتني باشه يك آرزوست وقتي بهش دست يافت مالكشه و وقتي مدتي گذشت تكراري شده و بعد از مدتي هم دور انداختني چون فكر ميكنه ديگه بدرد نميخوره دردناكه ولي واقعيتي است در بين ما آدمها
حالا من هم يه جمله اي دارم ما شيطانهاي خود هستيم . ما خود‌،خودمان را از بهشت مي رانيم . گوته